15.9.11

o κύκλος της ψευδαίσθησης









































εύκολα γκρεμίζω ψευδαισθήσεις
μα κάθε φορά
όλο και πιο δύσκολα

χτίζω όνειρα

(ώσπου μια μέρα

καμιά ψευδή αίσθηση

δεν είναι εκεί

να κουβαλήσει στους ώμους της

τους τόνους ντοπαμίνης)

ύστερα, ήρθε ο μηδενισμός
το χάος του "τίποτα"
σαν δυο φτερά
που ταξιδεύουνε αιώνια 
στο άπειρο

τι βαρετό

τι να την κάνεις τόση ελευθερία;
καλύτερα - θαρρώ -
οι ψευδαισθήσεις