οι μέρες προ-στάζουν αμαρτίες
ανίατους πόθους και κλείσιμο ματιού
μία ακόμη φυγή που προωθούν το άγνωστο
και οι ορμόνες που δακρύζουν ανάμεσα στα ανοιγμένα σκέλια της ψυχής
κοίτα που έμαθα να ορίζω τα αόριστα
και να δαμάζω αγρίμια εντός μου
οι μέρες προτάσσουν κλείσιμο στα μάτια
κι άνοιγμα στα πόδια
δεν ξέρω αν αρνούμαι ή αν δέχομαι
βλέπεις, εκεί ακριβώς είναι το θέμα
στα περιθώρια επιλογής
νοστάλγησα τις μέρες χωρίς επιλογή ..
