22.2.11

Aς ερχόμουν




















...για λίγο. όσο κρατάει μια ξαφνική βροχή. ένα ηλιοβασίλεμα στη μέση του ωκεανού . όσο φωτίζει η νύχτα τα απόκρυφα. να σιωπήσει  το μυαλό. να ανοίξει η ψυχή. να  δακρύσει το σώμα.  γαλήνη κι αέρα μυρίζεις. κύμα κι ακροθαλασσιά. φωτιά και λάβα. λυπημένες μουσικές βρέχει το σύννεφο εντός μου. τις πίνω στα ασπρόμαυρα τα πλήκτρα να μεθώ. γιατί ποτέ δε ξεχνιέμαι. κι αν  ξεχαστώ είναι που σ' έκανα μουσική. έρωτα. π΄ανθίζεις στους απόκρημνους γκρεμούς μου. και πίνεις χιόνια από τις πιο ψηλές κορφές μου. ας ερχόσουν...