23.5.10

O Κάκτος. Ax!

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


Αγαπώ πολύ τον κάκτο. Τρελαίνομαι να τον φροντίζω κι αυτός να μεγαλώνει. Τον λατρεύω. Μπορώ για ώρες να στέκομαι από πάνω του. Να τον κοιτάζω, να του μιλάω, να τον ποτίζω σταγόνες απ΄ το σάλιο μου. Nα τον αγγίζω κai να χώνεται με δύναμη στο δαχτυλάκι μου.  Αχ!

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.