28.10.09

Just In Time








Αποκοιμιέται  μέσα μου  και ξημερώματα. Εραστής, κατακτητής, ζώο ανήμερο, ένας θεός. Ξυπνάει σαν το  μωρό δίπλα στη ρώγα. Πεινάει   και τον ταίζω χρώματα, ήχους, λέξεις, γεύσεις  και κάτι παιχνίδια της αφής “ έλα και άγγιξε εδώ. Πες μου πως είναι; ” κι αυτός  μου  περιγράφει κάτι για θάλασσες, για κάτι βροχές,  κι έναν παράξενο ήλιο  που κρύβεται πίσω από τα  σύννεφα και που όλο καίει.  Και το μωρό στη ρώγα, ένα αγρίμι που διψάει  για μάχη. Και τίποτα ποτέ πια δε λιγοστεύει. Τίποτα δεν πάει προς τα κάτω. Μόνο πιο πάνω και  πιο μέσα.  Έτσι με βρέχει και με ανθίζει, με πλημμυρίζει. Λατρεία, καταιγίδα, αίμα, υποταγή. Όλα γυρίζουν πίσω μεγαλύτερα. Ξέρεις, νομίζω πως Εκείνος θέλει να ζήσει μέσα από μας. Να μας υποδουλώσει στο όνομά του. Κι εμείς μέσα απ΄ Αυτόν να υπάρξουμε αλλού, πάνω από ουρανούς και κάτω στους βυθούς, σε μια διάσταση που θα χωράει εμένα μέσα σου κι εσένα μέσα μου. Ενσωματωμένοι. Λες πως είναι αργά;  Είναι νωρίς. Λες νωρίς πως είναι;  Είναι αργά. Ποτέ δεν είναι αργά ούτε ποτέ είναι νωρίς. Πάντα  Είναι Ακριβώς.




12 σχόλια:

  1. Ακριβώς!
    Μόνο που, επειδή στο ακριβώς τίποτα δεν υπάρχει, καλό είναι... να λείπει πάντα κάτι.
    Ποτέ να μη είναι ακριβώς.
    Μόνο που αυτό που θα λείπει, θα πρέπει να είναι ακριβώς.
    Γιατί, αν δεν είναι ακριβώς... θα λείπει κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μεγάλες λέξεις το "ποτέ" και το "πάντα". Μήπως κι εμείς ζούμε, η θέλουμε να ζήσουμε μέσα απ' Αυτόν? Εκεί ακριβώς, όπου το "εμείς" και το "Αυτός" έχουν την ίδια σημασία...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Osiri
    Πωπω..με έστειλες..
    Τι ωραίος κύκλος ήταν αυτός;







    Adis
    Tι γοητευτικό ψευδώνυμο!
    Φυσικά και θέλουμε. Το έγραψα εξάλλου.

    Αυτός μας χρησιμοποιεί για να ενσαρκώνεται κι εμείς για να μεταμορφωνόμαστε και για άλλα πολλά...
    Εκμετάλευση του κερατά δηλαδή! :)

    Kαλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν λέμε "Αυτός" εννοούμε τον Θεό; Γιατί κάπου το 'χασα...

    Αισιόδοξη η άποψη του "πάντα είναι ακριβώς". Γιατί, για να είναι ακριβώς, θα πει ότι μιλάμε για τις ιδανικές συνθήκες. Το σωστό timing, το just in time που λες. Πότε οι συνθήκες είναι ιδανικές; Όταν όλα συμβαίνουν όπως τα έχουμε φανταστεί. Και πότε συμβαίνει αυτό; Σχεδόν ποτέ. Συνεπώς, σχεδόν ποτέ δεν είναι ακριβώς. Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αννανας,
    όχι. τον έρωτα.



    αυρα,
    ποτέ δεν είναι αργά ούτε ποτέ είναι νωρίς. πάντα είναι το ανάποδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. TELIKA AYTO POU METRAEI OMORFIA MOU, EINAI MONO H DIASTASH AYTH H ALLOU, H MONADIKH, POU TOSO TELEIA PERIGRAFEIS..."PANW APO OURANOUS KAI KATW APO BY8OUS".... AYTH EINAI H PIO MONADIKH AN8RWPINH EPAFH, GIATI PERIGRAFEI THN MONADIKH EMPEIRIA TOU ERWTA STO MYALO KAI OXI MONO STO SWMA... ETSI AKRIBWS!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτός ο "έρωτας" πια, μας τα 'χει πρήξει! Γιατί τον θεοποιούμε και δεν τον απομυθοποιούμε;;;
    Ο έρωτας στο μυαλό, όπως τον διαχωρίζει η προλαλήσασα, περισσότερο κακό κάνει, παρά καλό. Το καλό του, είναι ΠΟΛΥ καλό, αλλά διαρκεί λίγο. Νομίζω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ο έρωτας δεν απομυθοποιείται.

    και δεν χρειάζεται να απομυθοποιείται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. είναι όπως το είπατε. ο έρωτας είναι ένα αγρίμι. ακόμα και όταν φαίνεται πως κοιμάται παραμονεύει..

    και εμείς θέλουμε να ζήσουμε μέσα σε αυτό το αγρίμι..

    να γίνουμε αυτό το αγρίμι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. annana
    Σου απάντησε ο αποτέτοιος μας!

    Eίναι πάντα ακριβώς γιατί οι συνθήκες δεν παίζουν κανένα μα κανένα ρόλο. Φτάνει που ήρθε ή που θά ΄ρθει. Αυτό έχει σημασία. Οι συνθήκες μεταβάλλονται έτσι κι αλλιώς. Ευτυχώς η φαντασία σε μερικά ζητήματα δεν είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Ούτε καν χρειάζεται. Βλέπεις.. χάνετε η σημασία της έκπληξης. Κι Αυτός, αρέσκεται τόσο στις εκπλήξεις..

    :)










    αποτέτοιε μου
    άριστα 10! Αλλά.. θα σας μαλώσω..
    Γιατί το μαρτυρήσατε στη συμμαθήτριά σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Tζέλη μου
    όλα έχουν σημασία. Είμαστε ψυχή σώμα και μυαλό. Και όλα θέλουν τάισμα.
    Kαι ναι συμφωνώ..


    Σε φιλώ αγαπημένη μου φίλη:)))





    ananna
    Το θέμα είναι ζεις μέσα του αλλά ταυτόχρονα να ξέρεις. Να γνωρίζεις. Να χάνεσαι χωρίς να φοβάσαι. Γιατί ξέρεις. Κατάλαβες τίποτα?

    Μη φοβάσαι ποτέ. Εκτός κι αν είσαι από αυτούς που πρέπει να φοβούνται αυτοπροστατευτικά. Τότε, ναι, να φοβάσαι.

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μετά το χαρακτηριστικό ήχο, μπορείς να αφήσεις το μήνυμά σου. Μπιιιιπ.