.
.
.
.
.
.
.
.
.
.. εδώ και μέρες, μια μοναδική, ακριβή και πολύτιμη για μένα λέξη, αποκλειστικά δική σου, αποκλειστικά, χτυπάει με όλη της τη δύναμη πίσω απ΄ τα δόντια μου να σπάσει τη σαδίστρια κι ένοχη σιωπή, να έρθει στο πέρα εκεί σου.. Τη δαγκώνω μέχρι να σκάσει. Να σκάσει επιτέλους η τρελή. Τα χείλη μου ματώνω, χίλια κομμάτια την κάνω και την καταπίνω. Τη στέλνω στο διάολο πριν με στείλει αυτή. Κι αν θέλει, ας επιστρέψει πιο δυνατή..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
