Δεν υπάρχει ταξίδι χωρίς προορισμό, στο είπα; Ακόμα κι όταν μπαίνεις αλαφιασμένος στο πρώτο τρένο που συναντάς μπροστά σου μόνο και μόνο για να έχεις μια διαδρομή να κοιτάζεις έξω από το παράθυρο μήπως κι αυτή τη φορά βρεις πίσω από το τζάμι το μυστικό της ζωής στα τοπία που τρέχουν και φεύγουν ενώ το τρένο τα προσπερνάει και ξαφνικά νυχτώνει και στο παράθυρο καθρεφτίζεσαι εσύ και οι συνταξιδιώτες σου που είχες ξεχάσει πως υπάρχετε μέσα εκεί κλεισμένοι μα τώρα τους κοιτάζεις κατάματα γιατί δεν έχεις κάπου αλλού έξω να κοιτάξεις και που επιλέγεις αν θα τους γνωρίσεις ή θα κατέβεις στην επόμενη στάση του τρένου σου για να πιεις έναν ακόμα καφέ στο καφενείο του χωριού, προορισμός είναι. Και οι δύο επιλογές. Ένας προορισμός που δεν τον είχες προαποφασίσει αλλά δημιουργήθηκε για να επαληθεύσει την ύπαρξη του ταξιδιού σου. Εσύ φτάνει που μπήκες στο τρένο και έπλευσες στα πελάγη. Πέλαγος. Τι πανέμορφη λέξη!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
( ένα παλαιότερο απόσπασμα από το Preludio, ένα παλιό μου blog. Αφιερωμένο σε αυτόν που το αγάπησε, και μου το ζήτησε. Στον …πως τον είπαμε… αυτόν... τον.. αποτέτοιο )
Σου στέλνω ένα φιλί. Όλο δικό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
:))))))))))))
ΑπάντησηΔιαγραφήaa
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλο δικό μου?
Αα..είσαι πολύ κουβαρντάς!
Κι εσύ να είσαι καλά!
αποτέτοιε μου
:D
AXA! EDW EISAI OMORFIA MOU KAI AGXW8HKA OTAN DEN SE BRHKA ALLOU:)
ΑπάντησηΔιαγραφήYPEROXO KEIMENO, KAI PARADOSKWS, MOU TAIRIAZEI APOLYTA.......
FILAKIA.
τα τρένα τραγουδάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα aura που έγινες ενα μεγάλο ολοστρόγγλυο Ο .
Όταν είμαστε στο τρένο και ειδικά όταν έχει σκοτεινιάσει έξω, δεν κοιτάζουμε όσους στέκονται στο παράθυρο με τα χέρια στο κατεβασμένο τζάμι και ρεμβάζουν έξω, γιατί τα γύρω τζάμια λειτουργούν ως καθρέπτης και μας βλέπουν...
ΑπάντησηΔιαγραφή